Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
tapımal — (Borçalı) maldarlıq işini yaxşı bilən. – Əhməd kişi yaxşı tapımal adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gəllədari — f. maldarlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gicəltmə — 1. «Gicəltmək 1»dən f. is. 2. «Gicəltmək 2»dən f. is. 3. is. Qoyun quzuda baş gicəllənməsi şəklində təzahür edən xəstəlik. Maldarlıq edən şəxslərə məlumdur ki, qoyunquzuda bir gicəltmə naxoşluğu olur ki, onlar bir yerdə fırlanıb, yıxılıb fövt… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mal-qaraçılıq — is. Mal qara saxlama; maldarlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məktəbxana — is. <ər. məktəb və fars. . . . xanə> köhn. Məktəb. Məscid minarəsi, məktəbxanası; Torpağı şirindi, yeri yaxşıdır. A. Ə.. Bizim Petrovski Akademiya bir böyük məktəbxanadır ki, əkin və ziraət, maldarlıq və meşə saxlayıb becərmək elmlərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oturaq — 1. sif. Köçəri həyat keçirməyən, daim bir yerdə yaşayan (köçəri ziddi). Oturaq əhali. – Lakin Camal kəndə gəlmək və oturaq həyat keçirmək istəmirdi. M. S. O.. Çox vaxt oturaq zehniyyəti ilə köçəri zehniyyəti bir biri ilə toqquşaraq ortalıqda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rənubərlik — is. 1. Rəncbərin işi, peşəsi; əkinçilik, taxılçılıq. Kəndlilər rəncbərlik, maldarlıq və bağbançılıqla yarıac həyat sürərdilər. 2. Zəhmətkeşlik, əməkçi kəndli. <İmdad:> Atamız <Paşa bəyin> atasına, özümüz özünə rəncbərlik eləyib, bəhrə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
